W swej historii pocztówki często stawały się przedmiotem cenzury. Miało to już miejsce m.in. w Polsce pod zaborem rosyjskim po powstaniu listopadowym. Co prawda nie znano wtedy pocztówek z obecnych jej form, ale istniała już korespondencja. Doszło wtedy do utworzenia specjalnej ku temu instytucji – Komitetu Cenzury. Cenzura obejmowała swym zasięgiem wszystkie dzieła literackie i naukowe, a także dzieła sztuki, jakie miały się ukazywać. Wkrótce dołączyła do nich również widokówka. Do ich wydawania niezbędna była koncesja, którą udzielało – za pośrednictwem Zarządu Głównego do spraw druku – Ministerstwo Spraw Wewnętrznych. O taką koncesję starało się m.in. polskie wydawnictwo Listek.
Dnia 19 października 1894 roku wydano rozporządzenie Ministerstwa Spraw Wewnętrznych Cesarstwa Rosyjskiego w sprawie poczty. Zgodnie z nią na pocztówkach nie mógł znajdować się herb państwa, natomiast zezwalało na umieszczanie na nich reklam i winiet. Organy cenzury wydawały zakazy, obejmujące swym zasięgiem także pocztówki. Najstarszy zakaz, pochodzący z 18 lutego 1899 roku odnosił się do aforyzmów na pocztówkach przestawiających polskich pisarzy. Dnia 06 września 1867 roku wydany został przez komisarza policji ogólnik. Adresatami byli właściciele domów. Był to spis zakazanych przedmiotów, obejmujący: obrazy historyczne; pamiętniki, widoki i plany; portrety.
Znajdowały się wśród nich obrazy znanych Polaków, prezentujące wydarzenia historyczne. Aparaty państwowe, takie jak policja, miały za zadanie pilnować aby przestrzegano zakazów. Dążono do tego, aby wszystkie zakazane przedmioty były oddawane do odpowiednich organów. Policja szukała i konfiskowała to, czego nie oddano. W 1905 roku do obiegu nie dopuszczono pocztówek o charakterze religijnym, a także przestawiające znanych Polaków. Kilka miesięcy później zakaz złagodzono i jedynie odnosił się do wizerunków Kościuszki.
Zdarzały się przypadki konfiskat. Informacje na ten temat znajdowano w miejskich gazetach. Można wymienić wiele przypadków, takie jak:
– w 1906 roku skonfiskowano 100 pocztówek wydanych przez W. Wierzbickiego. Przestawiały one powstanie z 1867 roku 04 sierpnia tego roku wszczęto postępowanie sądowe wobec Wierzbickiego, a same pocztówki zostały zniszczone,
– w 1908 roku w wielu księgarniach w Wilnie znaleziono pocztówki o tematyce patriotycznej, a ich właścicieli karano,
– z powodu wystawienia pocztówek o charakterze politycznym, zamknięto sklep Bolesława Paszkowskiego w Krakowie,
Prezentowana widokówka dotyczy Pyrzyc z okresu sprzed II wojny światowej. Tymczasowa kaplica katolicka w Pyricach na Pomorzu” – taki zapis istniał na jej awersie przedstawiającym plebanię i świątynię katolicką. Widokówka była nietypową, bowiem rozpowszechnianą w Pyrzycach wśród samych Polaków (w państwie niemieckim). Przedwojenna nazwa ówczesnych Pyritz, została przetłumaczona jako – Pyrice. Napis istniał, bowiem widać u dołu widokówki, że został dość skutecznie ukryty – należy domniemywać, że wysłanie takiej korespondencji, z polską transkrypcją było niegodne dla nadawcy lub jej odbiorcy.
Wykorzystano materiały National Geographic Polska.
