Atrakcją ziemi lipiańskiej są liczne jeziora leżące w bezpośrednim sąsiedztwie miasteczka. Wody jeziora Wądół i Jeziora Kościelnego otaczają miasto od północy, wschodu i południa. Na terenie gminy znajduje się łącznie aż 15 jezior, co stanowi 10% całkowitej powierzchni gminy. Wśród nich te największe: Chłop o powierzchni 326 ha i głębokości 37,5 m, Będzin – 166 ha i głębokości do 13 m oraz wspomniane już jeziora Wądół i Kościelne o łącznej powierzchni 168 hektarów. Jezioro Wądół leży w dorzeczu rzeki Myśli – zwane bywa czasem Lipiańskim Północnym. Jezioro Wądół, razem z położonym na południu Lipian Jeziorem Kościelnym, kiedyś było jednym akwenem, przez co stanowiło naturalną, wodną zaporę obronną miasta. Dzisiaj jeziora te są połączone tylko wąskim kanałem, który przebiega pod ulicą Mostową. Jezioro ma dwa półwyspy – leśny na północy, gdzie można spotkać potężny (obwód 11,8 m) głaz narzutowy z różowego granitu, oraz południowy, tzw. „Grodowy”.
Położenie nad jeziorami przez wieki stanowiło o atrakcyjności miasta. Na prezentowanej widokówce zamieszczono nawet okolicznościową pieczęć z panoramą miasta i napisem: „Vergesst Lippehne nicht, die Stadt an den Seen”, czyli: „Nie zapomnij o Lipianach, mieście nad jeziorami” ! Co z pewnością miało zachęcać turystów do ponownego odwiedzenia miasteczka. Na fotografii zamieszczono widok na miasto od strony Jeziora Kościelnego, obejmujący m.in.: ośrodek zdrowia, mleczarnię i gorzelnię.
Brak jest wydawcy karty pocztowej i nie ma możliwości identyfikacji dokładnego okresu wysyłki do odbiorcy w Hanower. Co ciekawe, nie był to okres przedwojenny. Widokówka posiada bowiem bardzo ciekawy w swojej historii znaczek pocztowy, tzw.: “2 Berlin” w kolorze niebieskim. Początki tego znaczka sięgają bowiem 21 czerwca 1948 r. Reforma walutowa w zachodnich strefach Niemiec, doprowadziła do przyspieszonej reformy walutowej w ZSRR (i Berlinie). 24 czerwca (25 czerwca w Berlinie Zachodnim) w wielu urzędach pocztowych (tzw. “District Handoverprint”) drukowano znaczki „alarmowe”, aby zaspokoić zapotrzebowanie następnego dnia, aż do momentu, gdy 3 lipca pojawiły się znaczki z nadrukiem maszynowym. Doprowadziło to natychmiast do sowieckiej blokady Berlina Zachodniego i berlińskiego transportu lotniczego (operacja “Vittles”). Ludność Berlina Zachodniego bardzo ucierpiała w czasie trwania blokady, która została zniesiona dopiero 12 maja 1949 roku. (Operacja “Airlift” trwała do 30 września 1949 roku).
Aby pokryć koszty tej masowej operacji zaopatrzenia i zapewnić mieszkańcom Berlina stałą pomoc, niemiecki parlament (za zgodą rządu wojskowego) uchwalił ustawę nakładającą podatek w wysokości 2 Pfennig. Oznacza to, że zwykły znaczek pocztowy był używany do płacenia podatku. Podatek miał być płacony TYLKO za pomocą znaczka “niebieska pchła”, wydanego po raz pierwszy 1 grudnia 1948 r. i opatrzonego napisem “NOTOPFER / 2 BERLIN / STEURMARKE”. Chociaż technicznie jest to znaczek podatkowy, w rzeczywistości został on sprzedany przez pocztę i nie miał innego zastosowania niż na poczcie.
dr. Wojciech Kuźmiński
