Gęś białoczelna – to ptak nieco mniejsza od gęgawy. Samiec i samica  są ubarwione  podobnie jak gęś zbożowa. Cechą charakterystyczną,  która ich różni jest na czole biała plama wokół nasady dzioba, a na brzuchu czarne poprzeczne pasy o różnej grubości. Dziób różowy z biały paznokciem. Młode ptaki nie mają białej plamy na czole, a dziób jest ciemno przybrudzony. Gęś białoczelna zamieszkuje bagniste tereny tundry. Poza okresem lęgowym przebywa na bezpiecznych, płytkich wodach, wybrzeżach morskich lub łąkach i polach uprawnych w pobliżu wód.  Obszar jej występowania obejmuje arktyczny  region Dalekiej Północy, od europejskiej części Rosji do Syberii oraz arktyczną strefę Ameryki Północnej i Grenlandię. Gęś żeruje na lądzie i żywi się zielonymi częściami roślin, zbożem i nasionami. Jest ptakiem wędrownym. W Polsce pojawia się na północy i zachodzie kraju podczas wiosennych i jesiennych przelotów. W tym okresie i przy odrobinie szczęścia jest możliwość spotkania gęsi białoczelnej na naszym terenie. Na początku listopada br. udało mi się zaobserwować pobyt tej gęsi na jeziorze Wądół i nawet zrobić zdjęcie młodemu osobnikowi.