You are currently viewing Wielkanocne krzyże

Wielkanocne krzyże

Święta wielkanocne to najstarsze i najważniejsze święto chrześcijańskie celebrujące misterium paschalne Jezusa Chrystusa: jego mękę, ukrzyżowanie i śmierć. Wśród wielu motywów pyrzyckich kart pocztowych można również odnaleźć takie, które dotyczą tematyki krzyża. Ta prezentowana obok dotyczy budynku klasztoru pofranciszkańskiego. Przy okazji należy wspomnieć, że jest to już trzecia fotografia w cyklu, prezentująca w Pulsie Powiatu tematykę klasztoru Ojców Franciszkanów w Pyrzycach (kiedyś Pyritz).Oczywiście w roku 1942, w którym wysłano zamieszczoną obok kartkę pocztową, klasztor (a w zasadzie jego pozostałości) nie pełnił już swojej pierwotnej (nabożnej) funkcji. Był jednak innym ważnym miejscem użytku publicznego, a mianowicie siedzibą muzeum regionalnego (Heimatmusum). Tym razem, możemy budowlę podziwiać niejako od wewnątrz, bowiem fotografia przedstawia Heimatmusum Kreuzgang, czyli piękny krużganek zbudowany w stylu gotyckim, co ciekawe z kolekcją pyrzyckich krucyfiksów (krzyży). Wracając do franciszkanów, to w Pyrzycach przebywali oni do 1535 roku. Kościół w 1585 roku był już zrujnowany. Resztki muru kościelnego istniały jeszcze w 1784 roku i przetrwały do XX wieku. W XX wieku był tu tylko zaledwie prezentowany krużganek z kościoła, rozebrany w latach pięćdziesiątych ubiegłego wieku. Dzięki relacjom prof. Edwarda Rymara („Pyrzyce i okolice przez wieki”) wiemy, że w roku 1928 (dokładnie 14 października) w celu propagowania starożytności, badań nad sztuką, prehistorią otwarto Muzeum Regionalne Ziemi Pyrzyckiej (Heimatmusum).

Pierwszą lokalizacją muzeum, był jeszcze inny obiekt, a mianowicie zlikwidowane miejscowe więzienie. W roku 1931 zbiory przeniesiono do poszkolnego gmachu byłego klasztoru franciszkanów (dzisiejsza lokalizacja to róg ulic Zabytkowej i Dąbrowskiego). Dalej dowiadujemy się, że organizatorem i kustoszem muzeum był nauczyciel gimnazjum, dyrektor seminarium nauczycielskiego August Mielentz. Współpracowali z nim radca rejenci Willnow i prof. Ernst Gaedke. Zbiory podzielono na 10 części: geologia, przyroda, prehistoria, gospodarstwo domowe, piśmiennictwo, malarstwo, numizmaty, kościelne, różne (militaria, działalność urzędów), cechy kupieckie (przemysł, rolnictwo), biblioteka. Podczas pierwszych dwóch tygodni po otwarciu muzeum odwiedziło go nawet 3 tys. osób. Sława pyrzyckich zbiorów ściągała badaczy również z Polski. Muzeum zostało zniszczone podczas walk w 1945 roku. Z gruzów w 1948 roku organizatorzy Muzeum Pomorza Zachodniego w Szczecinie wydobyli trzy walizy przedmiotów.

Co ciekawe na prezentowanej kartce brak jest pieczęci pocztowej na znaczku, co oznacza, że albo nigdy nie została wysłana do odbiorcy, albo wysłana została w kopercie w dniu 21.07.1942 roku (taką datę umieszczono w treści korespondencji). Odbiorcą była osoba z Charlottenburg Leibnizstraße 93, dziś istniejąca kamienica w dzielnicy Berlina, uważana za … ekskluzywną.
Wydawca: Hugo Backe Buchhandlung Inh. Wilhelm Luther Pyritz.
Dr Wojciech Kuźmiński