Od ponad kilku lat ornitolodzy i miłośnicy ptaków obserwują, że niektóre szpaki nie odlatują na zimowisko, a zimują w naszym kraju, co dotąd było ewenementem. . Bez wątpienia to jeden ze znaków zmian klimatycznych. Nieco lżejsze zimy, a także dostęp do odpowiedniego pokarmu – jabłek, wiśni, winogron czy śliwek w opuszczonych sadach oraz oczywiście dokarmianie przez ludzi stanowią dla nich bazę do przetrwania zimy. Zdjęcie, które zrobiłem 16 lutego tej zimy w Lipianach jest potwierdzeniem tego zjawiska.            Szpak to ptak, którego nikomu przedstawiać nie trzeba, gdyż występuje  w Polsce powszechnie. Przez jednych jest uwielbiany za swoją inteligencję, przez innych znienawidzony za swoją żarłoczność. Szczególnie jest nielubianym ptakiem sadowników, którzy przeganiają go regularnie ze swoich sadów. Osobiście darzę tego ptaka ogromną sympatią. Jest uzdolnionym śpiewakiem, który potrafi naśladować śpiew innych gatunków ptaków.            Ubarwienie szpaka wielu osobom kojarzy się wprost z czarnym kolorem, ale nie zawsze tak jest. Szpak rzeczywiście jest czarny, ale na jego piórach można dostrzec białe perełki. Szczególnie widoczne są w okresie jesiennym. Temu wszystkiemu towarzyszy zielony połysk. Wiosną znowu szpak jest ładny, wypierzony i połyskujący.            Mimo odnotowanych  przypadków zimowania szpaka w naszym kraju, to jest nadal ptakiem migrującym, na zimowiska odlatuje zazwyczaj w listopadzie, a wraca do Polski w marcu. Marian Białkowski